నా చిన్నపుడు ఏ క్లాస్ లో నా పేరు వినిపించినా వినిపించకపోయినా... మ్యాథ్స్ క్లాస్ లో మాత్రం నా పేరు తప్పకుండా వినిపించేది.. అనూష... అని.. ఎప్పుడో ఓరోజు అనుకుంటున్నారేమో... రోజూ...................... ‘అనూష.. లే.. ఇది చెప్పు.. లేకపోతే.. ఆ సూత్రం చెప్పు.. అని’ అప్పుడందరూ నా వైపు అలానే చూసేవారు.. నా సమాధానం కోసం.. ఇంతకీ నన్నే ఎందుకు అడిగేవారో తెలుసా...
నేనే మ్యాథ్స్ లో టాపర్.. అంటే.. కింద నుంచి ఫస్ట్ (ఇది కేవలం ఏడో తరగతి వరకే... ఆ తరువాత నా కంటే జెట్టీలు ఉన్నారులే.. ) .. ప్రతి క్లాస్ లో ఎందుకు లేపేవారంటే.. నాకు ఏ క్లాస్ లోనూ నిద్ర వచ్చేది కాదు కానీ.. ఆ మ్యాథ్స్ క్లాస్ లో మాత్రం జోల పాడినట్టుగానే వచ్చేది.. అందుకే నన్నే లేపేవారు.. నేను వినని దానికి సమాధానం చెప్పమంటే.. నేను మాత్రం ఎక్కడి నుంచి చెబుతాను చెప్పండి.. అందుకే.. వెంటనే బోర్డు వైపు చూసేదాన్ని.. మా సారేమో.. బోర్డుకు అడ్డంగా నిల్చోవడమో.. లేదా మొత్తం చెరిపేయడమో చేసేవారు. ఇంకేం చేస్తాను.. నాకొచ్చిన బ్రహ్మవిద్య.. తల అడ్డంగా ఊపడం. అదే చేసేదాన్ని.. ఆ సార్ కి కోపం వచ్చి నాకు ఒకటి తగిలించడమో.. సరిగా విను అని గద్దించడమో చేసేవారు.
ఇదంతా గోలెందుకులే రోజూ ఎలాగైనా క్లాస్ విందాం అనుకుని పట్టుపట్టి నిద్ర ఆపుకుంటూ వినడానికి ప్రయత్నిస్తానా.. అదేంటో.. బోర్డు వైపే చూస్తుంటా కానీ.. ఒక్కముక్క బుర్రకెక్కదు. మా సారేమో.. లెక్క ‘విన్నారుగా.. సొంతంగా చేయండి’ అని చెరిపేసేవారు. అసలు బుర్రకెక్కనిది ఇక నోట్సుకేం ఎక్కించను? తరువాత ఎవరిదానిలోనైనా ఎక్కించుకోవచ్చులే అని ఖాళీ పేజీలు వదిలి వేరే లెక్కలోకి వెళ్లేదాన్ని.. లేదా.. సార్ క్లాస్ చెబుతున్నపుడే లెక్కలు ఎక్కించేసేదాన్ని..
ఇదంతా ఒకెత్తయితే.. రెండు రోజుల్లో నోట్సులు చూస్తా అనేవారు సార్.. ఇక అప్పుడు మొదలయ్యేది నా టెన్షన్. నోట్సు చూస్తే.. అన్నీ ఖాళీ పేజీలే.. పోనీ ఎవరి నోట్సైనా తీసుకెళ్లి ఇంట్లో పూర్తి చేద్దామంటే.. లెక్కలంటే అమ్మ పక్కన కూర్చుంటుందేమో అనే భయం. చూడకపోతే ఏం లేదు. చూసిందా... ఇకంతే.. ఎందుకు ఎక్కిస్తున్నావ్.. దానికి ఈ సూత్రాన్నే ఎందుకు వాడాలి? ఇలా ప్రశ్నలేస్తుంది.. అబ్బా... క్లాసులోనే అంటే.. ఇంట్లోనూ ఇదే గొడవా.. అందుకే మా అమ్మ లెక్కలు గురించి మాట్లాడినప్పుడల్లా.. క్లాస్ లోనే చేయించేశారమ్మా.. అని చెప్పి వేరే సబ్జెక్టు చదవేదాన్ని తప్ప లెక్కలసలు ముట్టుకునేదాన్నికాదు..
అసలు నా సమస్య ఏంటంటే.. అమ్మ లెక్కలు బాగా చేస్తుంది. చెబుతుంది కూడా. ఆ చెప్పేటప్పుడే అసలు చిక్కంతా. చెప్పేది చెప్పకుండా తప్పు చేసినపుడల్లా ఒకటి వేయడమో.. గిచ్చడమో చేసేది. అందుకే వేరే పరీక్ష ఉందనో.. ఏదో ఒకటి చెప్పి తప్పించుకునేదాన్ని. ఏ సబ్జెక్టు మార్కులిచ్చినా ఎన్నొచ్చాయబ్బా.. అని చూసుకునే నేను లెక్కల్లో మాత్రం పర్లేదు అనేలా వచ్చాయా లేదా అని చూసుకుంటుండేదాన్ని.. లేదంటే తన్నులు తినాలాయే..!
ఎలాగోలా పదో తరగతికి వచ్చా.. తొమ్మిదిలోనే క్లాసులు మొదలు పెట్టారు.. ఇవి చదవాలో.. అవి చదవాలో అర్థం కాని పరిస్థితిలో మేముంటే.. మా మ్యాథ్స్ సార్ ఓ వారం రోజులు లెక్కలు చెప్పి ఎగ్జామ్ అన్నారు.. సరేలే ఏదోలా కానిచ్చేద్దాం.. అని ముందు రోజు కష్టపడి లెక్కలు చేశా.. ఇంట్లోనే.. అమ్మ సహాయంతో. ఎందుకంటే ఈ పరీక్షలో ఫెయిల్ అయితే సెక్షన్ మారుస్తా అన్నారు మరి. (చదివే వాళ్లందరూ A, Bల్లోనూ.. మొద్దులందరూ Cలోనూ వేసేవారు. అంటే వాళ్లకి స్పెషల్ క్లాసులుంటాయన్న మాట. వాళ్లకి ప్రత్యేకమైన కర్రలు కూడా ఉండేవి ఉతకడానికి..) క్వశ్చన్ పేపర్ ఇచ్చారు..
మొత్తం 5 లెక్కలు. అందరినీ ఎక్కడెక్కడో కూర్చోబెట్టారు. నేను మా క్లాస్ లోనే కూర్చున్నా.. హమ్మయ్య.. 4 లెక్కలు వచ్చు.. అనుకుని సంతోషంగా చేస్తుంటే.. నా పక్కనమ్మాయి.. ప్లీజే.. చూపించవా.. అని అడిగింది. లెక్కలు రాని వాళ్ల కష్టాలు నాకు తెలుసు కదా! జాలేసి చూపిస్తుంటే.. సార్ వస్తున్నారని పేపర్ లాక్కుంది. అమ్మో.. సార్ అని నేనూ అరవకుండా ఉండి.. నాలుగో లెక్క కూడా చేసి కూర్చున్నా.. తనెప్పుడు పేపర్ ఇస్తుందా.. అని. రాని లెక్కని ఆలోచిస్తున్నట్టు భంగిమ పెట్టి.. ఏదో గుర్తొస్తున్నట్టు రాస్తుంటే.. సార్ నన్ను లేసి వేరే చోట కూర్చోమన్నారు.
సార్ వెళ్లమన్నారు పేపర్ ఇవ్వమంటే ఇస్తా.. ఇస్తా.. అంటుంది.. కానీ ఎంతకీ ఇవ్వదు. సారేమో వచ్చి తొందరగా వెళ్లు అంటే వెళ్లి కూర్చున్నానా.. చివరి 10 నిమిషాలు.. అన్నారు.. ఇకంతే.. గుండెల్లో బాంబు పేలినట్టయింది నాకు. ఆ అమ్మాయేమో శుభ్రంగా ఎక్కించుకుని కూర్చుంది నాకేమీ తెలీదన్నట్టు.. సర్లే నేను చేసినవేగా అనుకుని మళ్లీ మొదలుపెడితే కంగారులో లెక్క సరిగా రాదు. మొత్తానికి ఏదో చేశానులే అనిపించి ఇస్తే.. 20 మార్కులు రావాల్సిన నాకు 15 వచ్చాయి. (ఒక్కదానికే 5/5 వచ్చాయి.. మిగతా వాటికి 1/2, 1 1/2 ఇలా కోత పడింది). ఇక సార్ 15 కంటే తక్కువ వచ్చిన వాళ్లందరూ సీ సెక్షన్ అన్నారు. నాకేమో 15 వచ్చాయాయే.. అంటే నేనూ వెళ్లాలా.. ఇందులోనే ఉండాలా? ఇదో సందేహం.. ఆ అమ్మాయి వైపు కోపంగా ఒక లుక్కేసి కళ్లలో నీళ్లు తిరుగుతుంటే లేచి నిల్చున్నా.. అప్పుడు మా సార్ 15 కంటే తక్కువ వచ్చిన వాళ్లే.. 15 వచ్చిన వాళ్లు ఇక్కడే ఉండండి అన్నారు.. ఆ క్షణంలో మా మ్యాథ్స్ సార్ నాకు నిజంగా దేవుడిలా కనిపించారు. అందుకే టెన్త్ లో మాత్రం కొంచెం కష్టపడి చేశా..
మళ్లీ అంత మంచి సార్ ఇంటర్లో దొరుకుతారో లేదో.. నేను సరిగ్గా వింటానో లేదో.. అన్ని సార్లు అదృష్టం మన తోడుగా ఉండదులే అనుకుని బైపీసీ తీసేసుకున్నా..! అదేంటో విచిత్రం ఫిజిక్స్, బోటనీల్లోనూ లెక్కలుండేవి.. చిరాకుగా.. ! అయినా మ్యాథ్స్ సార్ చెబితేనే అర్థం కానివి బోటనీ సార్ చెబితే మాత్రం అర్థమవుతాయా.. !
