స్వాగతం బుజ్జాయి..

హాయ్ బుజ్జాయి.. తొమ్మిదో నెల వచ్చిన తరువాత ఎపుడైనా ప్రసవం అవుతుందని చెప్పారు అమ్మమ్మ వాళ్లు (అంటే మా అమ్మ). అప్పటి దాకా తొమ్మిదోనెల ఎప్పుడు వస్తుందా అని ఎదురు చూసిన నేను, వచ్చాక నువ్వు నా ఒడిలోకి ఎప్పుడొస్తావా అని ఎదురు చూడడం మొదలుపెట్టా. గడిచే ఒక్కోరోజును లెక్కపెట్టుకుంటూ.. ఇక వస్తావ్.. ఇక వచ్చేస్తావ్ అని నేను అనుకోవడమే కానీ.. నువ్వు మాత్రం బొజ్జలోనే బాగుందని హాయిగా ఉండిపోయావ్.

ప్రతివారం డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్లేటపుడు నాతోపాటు ఎవరో ఒకరు తొమ్మిదో నెల ఉన్నవారు వచ్చేవారు. మరుసటి వారం చెకప్ కోసం వెళ్లేసరికి వాళ్లేమో పాపతో వచ్చేవారు. నేనేమో చెకప్ కోసం వచ్చేదాన్ని. ఒకసారైతే ఏకంగా ఎనిమిదో నెల అమ్మాయి వచ్చింది. హమ్మయ్యా ఈసారి నేనే పాపతో ముందు వస్తాను అనుకుంటే.. షాక్! ఆ అమ్మాయికి కూడా డెలివరీ అయ్యింది. త్వరగా నొప్పులొచ్చేశాయట ఆ ఆంటీకి.

అలా చూస్తూ చూస్తూ ఉండగానే పదో నెల కూడా వచ్చేసింది. పదో నెల వచ్చిన వారం డాక్టర్ దగ్గరికి వెళితే, అప్పుడు ఇచ్చింది డాక్టర్ ఆంటీ.. నువ్వొచ్చే తారీఖు వివరాల్ని అదే- ఏప్రిల్ 27. అప్పుడు కూడా ఒక ఆవిడ వచ్చింది నాతో.. కానీ ఆమె కంటే ముందురోజు నా డెలివరీ రోజు. ఎంత ఆనందమేసిందో కన్నా ఈసారి మాత్రం.

ఏప్రిల్ 27 పొద్దున్నే 7 కల్లా హాస్పిటల్ లో చేరమన్నారు. ముందురోజు రాత్రి కరెంట్ లేకపోవడం, ఫలితంగా నీళ్లు రాకపోవడంతో వెళ్లేసరికి 8 అయ్యింది. దీంతో డాక్టర్ మరుసటి రోజుకు డెలివరీ వాయిదా వేసింది. నాకైతే ఎంత ఏడుపు వచ్చిందో.. ఇక 28 ఉదయం 8 గంటలకు నొప్పులకి అని చెప్పి ఒక ఇంజక్షన్ ఇచ్చారు. 10 నుంచి నొప్పులు మొదలైతే.. 2.18 గం.లకు నువ్వు బయటికి వచ్చావు.

కానీ బంగారూ.. ఎంత నొప్పో తెలుసా? అసలు తట్టుకోలేకపోయాను. కానీ నీకోసం ఎలా అయినా తట్టుకోవాలనుకున్నాను. నాకు నేనే ఎన్నిసార్లు చెప్పుకున్నానో.. నేను ఓర్చుకోగలను.. ఓర్చుకోగలను అని. నిన్ను చూసిన క్షణంలో మాత్రం నాకెపుడూ పరిచయంలేని ఒక భావన పరిచయం అయ్యిందిరా. అదే- ఆనందబాష్పాలు. నిన్ను చూడగానే నా కళ్లలో అప్పటిదాకా లేని నీరు.. నా పెదవులపై చిరునవ్వు. ఎంత బాగుందో కన్నా.

నీ వల్ల నాకు మాతృత్వం పరిచయమైంది. దాంతోపాటు మా అమ్మ గొప్పతన్నాన్నీ తెలియజేశావు. చిన్నప్పటి నుంచి అమ్మమ్మ అంటే నాకు ఇష్టమే కానీ, చిన్న చిన్న కోపాలుండేవి. నీవల్ల అవీ పోగా.. అమ్మపై ఇంకా గౌరవం పెరిగింది.

ఇప్పుడు నాకు మా అమ్మ.. అదే మీ అమ్మమ్మ ఎంత ఎత్తున కనిపిస్తోందో తెలుసా! ఒకేసారి డబుల్ ధమాకా అందించిన నీకు థాంక్స్ బంగారూ.. ఇక నీకేం పేరు పెట్టాలా అని ఆలోచిస్తుంటా.. సరేనా?!

బుజ్జాయికి ప్రేమతో.. అమ్మ!

హాయ్ బుజ్జాయి..

 

  నువ్వు కడుపులో పడ్డ మొదటి నెలలోనే నేను కనిపెట్టేశాను. నాన్నకి చెప్పాను కూడా. కానీ నమ్మితేగా! డాక్టర్ ఆంటీ కన్.ఫాం చేశాక నమ్మారు. ఆశపడి తరువాత అది భ్రమ అని నిరాశపడాల్సి వస్తుందేమో అనుకుని ఉంటారు పాపం. కానీ నిజమని తెలిశాక మాత్రం ఎంత సంతోషించారో తెలుసా?

  ఎప్పుడెపుడు నా ఒడిలోకి వస్తావా అని ఆతృతగా ఉంది. కొంత టెన్షన్, భయం కూడా ఉందనుకో! ప్రతిసారి డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్లి, నువ్వు క్షేమంగా, ఆరోగ్యంగా ఉన్నావని తెలుసుకున్నాక కానీ నాకు మనశ్శాంతిగా ఉండదు. రోజురోజుకీ నువ్వెలా పెరుగుతున్నావో అని ఒకటే ఆందోళన. కానీ, మాకు అందుబాటులో నెట్ ఉందిగా.. దాని సాయంతో నీ ఎదుగుదల ఎలా ఉందో తెలుసుకుంటున్నాను. అమ్మమ్మ వాళ్లపుడు ఇవన్నీ లేవుగా.. ‘మీరైతే ముందే తెలుసుకుంటున్నారు.. మా అపుడివన్నీ ఏం లేవు’ అంటుంటుంది అమ్మమ్మ. 

 

  

హాస్పిటల్ కి ఎవరైనా పిల్లలను ఎత్తుకుని వస్తే నేనెపుడు నీతో వస్తానా అని అనిపిస్తుంటుంది. అపుడపుడు ఊహించుకుంటుంటాను కూడా. ఆ ఆలోచన ఎంత గమ్మత్తుగా ఉంటుందో తెలుసా. ఒక్కోసారి పిచ్చి అనిపిస్తుంది, ఇంకోసారి తమాషాగా అనిపిస్తుంటుంది. మొత్తానికి ఆనందంగా ఉంటుంది.

  అయిదో నెల నుంచే పిల్లలు అమ్మ బొజ్జలో నుంచి వింటుంటారట. మరి నేను నీ కోసం పాటలు పాడుతున్నాను. నాన్న, అమ్మమ్మ మాటలు చెబుతున్నారు. మరి నువ్వు వింటున్నావా? వింటూనే ఉండుంటావులే! లేదంటే సమాధానం అడిగినప్పుడల్లా నువ్వు కదులుతూ ఎలా ఉంటావ్? నువ్వు కదిలినప్పుడల్లా నేను వింటూనే ఉన్నా అమ్మా అని నాకు నువ్వు సమాధానం చెబుతున్నట్లనిపిస్తుంటుంది. ఎన్ని ఊహలో..!

  మరిచిపోయా బుజ్జాయీ.. నాకైతే నువ్వు పాప కావాలని ఉంది. తాతకేమో బాబు. ఎందుకంటే అమ్మమ్మ తాతయ్యకి నేను, పిన్ని ఇద్దరం అమ్మాయిలమే కదా! రోజూ ఈ విషయంగా తాతా, నేనూ ఒకటే గొడవ. అయ్యో బుజ్జాయి.. నువ్వు బాబైనా నేను ప్రేమగానే పెంచుకుంటాను నాన్నా.. కానీ ముందు అలా మాట్లాడుకుంటామంతే. నువ్వు వాటన్నింటినీ సీరియస్ గా తీసుకుని అమ్మ మీద అలక పెంచుకోకే.. సరేనా..!

  ఇవన్నీ సరే కానీ.. త్వరగా వచ్చేయమ్మా.. ఇంక ఎదురుచూడడం నావల్ల కావడంలేదు. అందరు పాపలు, బాబులూ వచ్చేస్తున్నారు. త్వరత్వరగా వచ్చేయి. నువ్వు వచ్చాక ఇంకా బోలెడు విషయాలు చెప్పాలి.. నిరీక్షిస్తుంటాను. గుర్తుంచుకో.. ఇక ఉండనా..

బై బై...